Back from the Amazon

Terug in Quito, na 5 volle weken in de jungle... En wat is er een hoop gebeurd in die tijd...

Vanuit Quito gingen we met de bus naar Tena, waar we een overnachting hadden en ons laatste koude biertje om vervolgens de volgende dag met de bus naar een klein dorpje aan de Rio Napo te gaan, waar we werden opgepikt door een gemotoriseerde canoe die ons naar de research site bracht.

Camp bestond uit meerdere houten gebouwtjes: 1 staff-accomodation + library + research equipment storage, 1 was de volunteer dorms, 1 was keuken en comedor (eetruimte) en dat was ook waar de hangmatten kwamen te hangen nadat iedereen de eerste ID test had gehaald, en dan tenslotte de koude douches, wc en laundry area.
Ik deelde een dorm met 5 andere jongens, allemaal britten. Camp-duty werd gedaan in shifts, waarin iedere dag een tweetal de kamp bezigheden voor zijn rekening nam, zoals koken, water aanmaken etc.

Onze eerste week hadden we meteen onze indrukwekkendste walk. De stream walk aan het begin van de expeditie. Groep werd in 2en gedeeld, 2 avonden achter elkaar ging een helft de stroom stroomopwaarts aflopen om te zien wat ze konden vinden. Wij waren de eerste nacht. Slapende ijsvogeltjes, kolibrietjes, eindeloos veel kikkers en de eerste poging voor iedereen om met een frog-bag kikkers te vangen, fer-de-lance (slang), wateropossum die in de stroom zwom, vleermuizen die op en aan vlogen... en toen zagen we een kaaiman. Andy, de head researcher, wilde al jaren een grote kaaiman vangen, en dit was een grote. We zagen alleen zijn hoofd, wat al de omvang had van een 3liter fles cola. Maar helaas, poging mislukte. Niet veel later zagen we een ijsvogeltje op een takje zitten, tot een van de volunteers ineens zei: "Ehm guys... Is that a snake back there?" Bleek dat er een 3,5 meter lange red-tailed boa (Boa constrictor constrictor) een paar meter hoger op de helling in een boom zat. Het protocol is eigenlijk, slangen laat je met rust. Niet dat dat protocol gevolgd wordt ofzo, maar we hadden de country-director op onze walk... wiens ontslag met 2 dagen inging! Andy klom dus de helling op, om te proberen of hij de slang kon pakken, maar de boa had er niet zo'n zin in en liet los van de boom. Resultaat: hij gleed de helling af om 2 meter voor mij en Ollie(andere volunteer) met een luide plons in het water te vallen... Na paar secondes stilte rende iedereen het water uit en na 15 minuten wachten zagen we de slang opduiken verderop. Karina (director), Andy en een ander staff member dus heel langzaam daarheen gelopen en na een paar seconden worstelen hadden ze de slang. Erg bijzonder om zo'n immens, krachtig beest vast te houden.

Ook deden we mistnetting, wat inhoudt in dat je een vrijwel onzichtbaar net van 12 bij 3 meter opzet om vogels te vangen. Onder andere kolibrietjes van maar 1 gram, white-plumed antbirds, vleermuizen, manakins en een vogel waarvan we niet zeker zijn wat het was en die waarschijnlijk nog niet op de species-list van het reserve stond.

Andere surveys en bezigheden waren mammel VES ('s nachts een traject lopen en alle zoogdieren die je ziet noteren), amphib en reptile VES (Idem maar voor reptielen en amphibien. Jonge kaaiman gevangen op een van die), grid-cutting (trajecten uithakken in het bos), vlindervallen opzetten en leeghalen, point counts (ergens midden in het bos gaan zitten en alle vogels die je ziet en hoort noteren) en nog een aantal andere.

In het dichtstbijzijnde dorp gaven we engels les op de basis school, wat erg leuk was, en speelden we voetbal met de locals. Chocola konden we kopen in het winkeltje van 'Don Sanchez' en daarnaast zwemmen in de Rio Napo.

Nu dus weer in Quito, oude stadscentrum bekijken. Wel even wennen. Morgen naar Cuzco, Peru. Volgende avontuur.

Tot over 3 en een halve week!