FGASA level 1, eerste dagen

Het is pas vier dagen geleden dat ik hier ben aangekomen maar het lijkt al een maand.

Zaterdagmiddag vloog ik via Londen en Johannesburg naar Port Elizabeth. Daar werden ik en de andere studenten zondagmiddag opgepikt door Jan-Dré en Schaik, twee van de opleiders van Ulovane. Samen met mij doen nog negen studenten de course: 3 Duitsers, 1 Zweed, 2 Zuid-Afrikanen, 2 Nederlanders en 1 Let.

Maandag ochtend begonnen we met een morning walk om vast het eea van onze directe omgeving te leren. Planten, vogelgeluiden en de eerste dierensporeren worden ons aangewezen. Later, terug in kamp, de eerste lecture van Sarah (ook een van de opleiders) over wat het inhoudt om als gids te functioneren. Vandaag ook een paar afleveringen van Life gekeken, over Antarctica en Evolutie. Veel regen, waar ze hier heel blij mee waren vanwege de droogte.

Volgende dag hetzelfde begonnen. Na het ontbijt hebben we Ben ontmoet, een Nederlander die zijn bedrijf verkocht heeft om hier in Zuid-Afrika zich op de natuur te focussen. Ben gaf ons een lecture over Astronomie en het navigeren aan de hand van de sterren en planeten. Na het avondeten hebben we onze theorie vaardigheden in het veld getest. Venus, Mars en Jupiter waren duidelijk zichtbaar, inclusief drie van Jupiter’s manen. Ook het navigeren ging bij iedereen prima, dus het eerste onderdeel is binnen!

Woensdag ochtend gingen we vroeg weg, het Amakala reserve in met Sarah en J-D. Schailk nam onze matjes en slaapzakken mee in een aparte auto voor vannacht. Eerst bezochten we het conservation centre (wat niet zoveel voorstelt) en een museumpje (een kamer met opgezette dierenkoppen). Daarna hebben we de hele dag rondgereden. Na een half uur kwamen we onze eerste bijzondere encounter van de dag tegen: een cheetah die net een struisvogel had gepakt. Na hem een tijdje geobserveerd te hebben reden we door om vervolgens een moeder cheetah met maar liefst vijf welpjes te zien! Olifanten, zebra’s, hartebeesten, warthogs, mongoose, schildpadden, neushoorns en een bruine hyena volgenden daarna tot aan het avondeten. Tussendoor zijn we tijdens de lunch naar een uitkijkspunt gereden om daar te lunchen en de ‘Make noise for the Rhino’ bij te wonen. Overal door het hele land werd om 13:00 uur lawaai gemaakt in de hoop om mensen zich bewust te maken van het feit dat er iedere 27 uur in Zuid-Afrika een neushoorn gestroopt wordt.
We sliepen in het reservaat, op een plek met wat bamboemuurtjes eromheen en een vuurplaats. Daar hebben we gegeten en vervolgens zijn we nog op een, ijskoude, night-drive gegaan om naar de leeuwen te kijken. De leeuwen zitten in een apart deel van het reserve omdat ze teveel aten en op deze manier de prooi kunnen regulieren. Het was dus een kwestie van tijd tot we ze vonden… En dat hebben we uiteindelijk ook gedaan, al voerden ze toen niet veel uit. Wat gegaap en gerol, maar niet echt actie. Tot de mannetjes leeuw besloot op te staan en achter de Range Rover op de weg te gaan staan, waarna Jan-Dré toch wat zenuwachtig werd en besloot langzaam weg te rijden. Steeds sneller. En sneller. Met een leeuw die leuk achter ons aanliep… Sneller. En sneller. Na een paar honderd meter gaf hij het dan toch op, waardoor met name de mensen op de achterste rij opgelucht adem konden halen. Op de weg terug naar het kamp zagen we de gebruikelijke Spinghare en duikers , en uiteindelijk zelfs een Aardvark (google maar)! Sarah had er in de afgelopen vier jaar geen gezien.. Terug in het kamp moesten we in tweetallen wacht houden. Met Constantin heb ik van half twee tot vier bij het kampvuur gezeten. Een paar keer wat jackhalzen op de achtergrond, verder niet spannend.

Tegelijk met de zon op. Alles dit keer in de Range Rover proberen te proppen. Kostte wat moeite, maar het is gelukt. De wind die het gisteren zo koud maakte was compleet verdwenen en het werd zelfs ongemakkelijk warm in de loop van de dag! Buffalos, giraffen en gemsbokken konden aan het lijstje van gisteren worden toegevoegd. Lunchen deden we in een rivierbedding die droog lag vanwege de droogte. Op de terugweg naar het kamp zijn we daarna gestopt bij een bergpas voor een ‘verrassing’. Dat bleek een teambuild oefening te zijn, waarbij je d.m.v. strootjes een partner werd toegewezen en vervolgens geblindoekt je partner de berg op moest leiden (door slootjes e.d.), bovenaan van rol wisselen alleen dat keer een andere route naar beneden (wederom door slootjes uiteraard).

Nu zit ik in het kamp. Zojuist mijn eerste warme douche hier gehad (warm water en elektriciteit worden geregeld door de zon). Het begint alweer te betrekken, ze verwachten zware regenval voor vannacht. Tijd voor een kop thee buiten op het terras terwijl we de zonsondergang bekijken!